Op 16 januari 2002 werd onder impuls van Rita Verheyen een vergadering bijeengeroepen met de bedoeling, in de schoot van het kasteel, een plaatselijke heemkring op te starten. Naar aanleiding van deze vergadering is een beperkte maar zeer trouwe groep mensen gestart met het uitpluizen van de geschiedenis van Zandvoorde om die informatie te bewaren voor het nageslacht. Wijlen Willy Meseure had hiervoor reeds heel wat opzoekingwerk gedaan dat gelukkig bewaard is gebleven in de vorm van verschillende publicaties. Zijn pionierswerk hebben wij intussen aangevuld met 3 eigen boeken.
Een paar jaar geleden kreeg de heemkring een lokaaltje in het kasteel zodat wij ons archief en het materiaal in goede omstandigheden kunnen bewaren.
Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan vonden wij het passend om een eigen embleem te hebben. Dat is er uiteindelijk gekomen door de samenwerking tussen het Schilderscollectief en de Heemkring. Immers, op een bepaalde dag, heeft Els Manhaeve ons spontaan aangeboden om een schilderij te maken waarin niet alleen de naam van onze heemkring in voorkomt maar ook een wapenschild.
Een beetje uitleg rond dit embleem:
de naam Santforde is niet de oudste vermelding van Zandvoorde. Pas in 1283 duikt de schrijfwijze Santforde voor de eerste keer op. De naam is samengesteld uit 2 woorden nl. Sant en forde. De etymologische verklaring van de naam is “zandachtige doorwaadbare plaats” in een zeearm of moeras. Er zijn in de loop van de geschiedenis zeer veel verschillende schrijfwijzen van de gemeentenaam gebruikt maar wij vonden “Santforde” de meest geschikte.
Het wapenschild op het schilderij was het wapen van ’s Heer Woutermans Ambacht (gouden veld met zwarte keper). Zandvoorde behoorde destijds (vanaf midden 13de eeuw) toe aan dit grondgebied. Een paar van die heren uit dit adellijke geslacht hebben effectief in Zandvoorde gewoond en sommigen werden ook hier begraven. Getuige hiervan zijn ingemetselde grafstenen in de zijmuur van de kerk. Sommige inwoners menen dat dit het officieel wapenschild van Zandvoorde is maar dat blijkt niet helemaal correct te zijn. Rond 1961 werd, vooral onder impuls van de gemeentesecretaresse Yvonne Vanhooren, een poging ondernomen om het wapen officieel te laten erkennen maar voor zover wij weten is dat nooit gelukt. Dit wapenschild werd wel gebruikt door de Dienst Bruggen en Wegen op de brug over de autosnelweg in Zandvoorde, en zit ook gedeeltelijk verwerkt in het wapenschild van de stad Oostende.
Intussen werken wij in stilte verder aan de uitbouw van ons archief. Regelmatig krijgen wij documenten en informatie van mensen die ons gunstig gezind zijn en die ons willen helpen in onze werking. Ze brengen ons rouwbrieven, bidprentjes, oude documenten, foto’s en voorwerpen die zorgvuldig opgeborgen en geklasseerd worden.
Wij bereiden ook een nieuwe publicatie voor over “100 jaar Grintweg en zijn bewoners”. De Grintweg is immers een van de oudste straten van Zandvoorde. De opzoekingen rond dit onderwerp vergen echter veel tijd en energie. Daarom wensen wij voorlopig geen datum te plakken op de publicatie van het boek.
(artikel Willy Depuydt)
Wie meer info wenst over de heemkring, kan terecht bij
Willy Depuydt, Ieperstraat 64, tel 059/298955 of bij
Erwin Médard, Wezellaan 23, tel 059/265691
Een paar jaar geleden kreeg de heemkring een lokaaltje in het kasteel zodat wij ons archief en het materiaal in goede omstandigheden kunnen bewaren.
Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan vonden wij het passend om een eigen embleem te hebben. Dat is er uiteindelijk gekomen door de samenwerking tussen het Schilderscollectief en de Heemkring. Immers, op een bepaalde dag, heeft Els Manhaeve ons spontaan aangeboden om een schilderij te maken waarin niet alleen de naam van onze heemkring in voorkomt maar ook een wapenschild.
Een beetje uitleg rond dit embleem:
de naam Santforde is niet de oudste vermelding van Zandvoorde. Pas in 1283 duikt de schrijfwijze Santforde voor de eerste keer op. De naam is samengesteld uit 2 woorden nl. Sant en forde. De etymologische verklaring van de naam is “zandachtige doorwaadbare plaats” in een zeearm of moeras. Er zijn in de loop van de geschiedenis zeer veel verschillende schrijfwijzen van de gemeentenaam gebruikt maar wij vonden “Santforde” de meest geschikte.
Het wapenschild op het schilderij was het wapen van ’s Heer Woutermans Ambacht (gouden veld met zwarte keper). Zandvoorde behoorde destijds (vanaf midden 13de eeuw) toe aan dit grondgebied. Een paar van die heren uit dit adellijke geslacht hebben effectief in Zandvoorde gewoond en sommigen werden ook hier begraven. Getuige hiervan zijn ingemetselde grafstenen in de zijmuur van de kerk. Sommige inwoners menen dat dit het officieel wapenschild van Zandvoorde is maar dat blijkt niet helemaal correct te zijn. Rond 1961 werd, vooral onder impuls van de gemeentesecretaresse Yvonne Vanhooren, een poging ondernomen om het wapen officieel te laten erkennen maar voor zover wij weten is dat nooit gelukt. Dit wapenschild werd wel gebruikt door de Dienst Bruggen en Wegen op de brug over de autosnelweg in Zandvoorde, en zit ook gedeeltelijk verwerkt in het wapenschild van de stad Oostende.
Intussen werken wij in stilte verder aan de uitbouw van ons archief. Regelmatig krijgen wij documenten en informatie van mensen die ons gunstig gezind zijn en die ons willen helpen in onze werking. Ze brengen ons rouwbrieven, bidprentjes, oude documenten, foto’s en voorwerpen die zorgvuldig opgeborgen en geklasseerd worden.
Wij bereiden ook een nieuwe publicatie voor over “100 jaar Grintweg en zijn bewoners”. De Grintweg is immers een van de oudste straten van Zandvoorde. De opzoekingen rond dit onderwerp vergen echter veel tijd en energie. Daarom wensen wij voorlopig geen datum te plakken op de publicatie van het boek.
(artikel Willy Depuydt)
Wie meer info wenst over de heemkring, kan terecht bij
Willy Depuydt, Ieperstraat 64, tel 059/298955 of bij
Erwin Médard, Wezellaan 23, tel 059/265691
Reacties
Een reactie posten